Emisja obligacji jest często stosowaną formą pozyskania dofinansowania przez spółki kapitałowe. Dotyczy to zwłaszcza emisji obligacji w tzw. trybie zamkniętym, w którym propozycja nabycia obligacji skierowana jest do z góry określonej grupy inwestorów. Od 1 lipca 2019 r. emisja obligacji w tym trybie będzie jednak podlegać dodatkowym warunkom. Wprowadzone zmiany stanowią pokłosie tzw. „afery GetBack” i w założeniu mają zapobiegać kolejnym nadużyciom tego rodzaju.

Nowe zasady emisji obligacji

Zasady wydawania obligacji ulegną istotnej zmianie z uwagi na nowelizację przepisów ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o obligacjach. Zmiana regulacji zawartych w ustawie o obligacjach będzie skutkiem wejścia w życie specjalnej ustawy, mającej na celu wzmocnienie nadzoru nad rynkiem finansowym oraz ochronę inwestorów na tym rynku. Specjalna ustawa -w założeniu – ma zmierzać do zapobieganiu nadużyciom na rynku papierów wartościowych, takim jak tzw. „afera GetBack”.

Z dniem 1 lipca 2019 r., emisja obligacji wymagać będzie spełnienia dodatkowych wymogów formalnych. Polegają one w szczególności na wyłączeniu możliwości emisji obligacji w formie dokumentu. Obligacje będą podlegać zarejestrowaniu w Krajowym Depozycie Papierów Wartościowych S.A. (KDPW). W przypadku obligacji, które nie będą emitowane w drodze oferty publicznej, przed zawarciem umowy,której przedmiotem będzie rejestracja tych papierów wartościowych w KDPW, emitent zobligowany będzie do zawarcia umowy o wykonywanie funkcji agenta emisji. Drugą stroną takiej umowy (agentem emisji) będzie firma inwestycyjna uprawniona do prowadzenia rachunków papierów wartościowych albo bank powierniczy. Zmiana przepisów skutkować będzie tym, że wydanie obligacji stanie się bardziej kosztowne niż aktualnie. Ale nie jest już takie pewne, czy uda się  w ten sposób wykluczyć ryzyko powstawania ewentualnych nadużyć.

Co z dotychczas wyemitowanymi obligacjami?

Zmiana przepisów, co do zasady, nie będzie działać wobec dotychczas wyemitowanych obligacji. Obligacje wyemitowane przed dniem 1 lipca 2019 r. i nieumorzone przed tym dniem, mające formę dokumentów, pozostaną w mocy. Emitent takich obligacji będzie jednak obowiązany przekazać do KDPW w terminie do 31 marca 2020 r., informacje dotyczące podjętych wcześniej działań (według stanu na dzień 31 grudnia 2019 r.). Dotyczy to danych o wszystkich emisjach obligacji, ze wskazaniem m.in.: liczby obligacji, wartości nominalnej tych obligacji, wysokości ich oprocentowania oraz terminów, w których emitent powinien wykonywać świadczenia z obligacji.

Poza tym, emitent będzie musiał w terminie 15 dni po zakończeniu każdego kolejnego miesiąca, aktualizować wskazane powyżej informacje, jeżeli przestały one odpowiadać stanowi rzeczywistemu. Obowiązek ten wygaśnie dopiero wraz z przekazaniem do KDPW informacji, z której będzie wynikać, że emitent nie posiada zobowiązań z tytułu obligacji. W informacjach, o których mowa powyżej, należy wskazać identyfikujący emitenta niepowtarzalny identyfikator podmiotu prawnego, zgodny z normą ISO 174420 (kod LEI). Jeżeli emitent nie dysponuje kodem LEI, musi go pozyskać z odpowiednim wyprzedzeniem.

Powyższe wymogi odnoszą się również do listów zastawnych oraz certyfikatów inwestycyjnych, wyemitowanych przed dniem 1 lipca 2019 r. i nieumorzonych przed tym dniem.

Uwaga – sankcja !

Naruszenie powyższych obowiązków albo nienależyte ich wykonanie, podlegać będzie grzywnie do 2.000.000 zł. Tej samej karze podlegać będzie ten, kto przekaże do KDPW nieprawdziwe dane lub zatai prawdziwe dane. Wszystkie spółki, które wyemitują obligacje do dnia 1 lipca 2019 r. powinny zastosować się do przepisów zmienionej ustawy, aby uniknąć powyższej odpowiedzialności.

Autorem artykułu jest dr nauk prawnych Marcin Borkowski, radca prawny w GWW.