Skarbówka coraz wyraźniej zaczyna zmieniać swoje podejście do zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodu przez firmy jednoosobowe. Zmianę trendu można zauważyć w niedawno wydanej interpretacji indywidualnej, w której organ stwierdził, że prawnik może odliczyć od przychodów zakup drogiego zegarka z chronografem. Zmiana jest o tyle dostrzegalna, że do tej pory skarbówka wiele wydatków traktowała jako osobiste i blokowała ich odliczanie.

Co można odliczyć?

W niedawnej interpretacji indywidualnej wydanej na wniosek prawnika organ skarbowy potwierdził, że zakup telewizora wykorzystywanego do prowadzenia działalności gospodarczej może być zaliczony do kosztu uzyskania przychodu.

W związku z nastaniem pandemii COVID-19, charakter pracy prawnika znacznie się zmienił. Dotychczas świadczył usługi w siedzibie swojego głównego kontrahenta, zaś po wybuchu pandemii tryb jego pracy zmienił się na pracę świadczoną zdalnie, w miejscu prowadzenia działalności, która znajduje się w jego miejscu zamieszkania. Podczas pracy, koniecznym jest, by uczestniczył w rozprawach przeprowadzanych obecnie na odległość za pomocą narzędzi takich jak MS Teams. W związku z brakiem wyodrębnionego pomieszczenia na biuro, prawnik świadczy swoje usługi w pomieszczeniu, które wykorzystywane jest przez niego po wykonaniu obowiązków służbowych, także dla celów prywatnych. Na tle powyższego stanu faktycznego prawnik zwrócił się z pytaniem, czy zakup telewizora, którego będzie używał do prowadzenia działalności, świadczonej w miejscu stałego zamieszkania może być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów.

Dyrektor KIS zgodził się ze stanowiskiem prawnika. Stwierdził, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych, aby uznać wydatek za koszt uzyskania przychodów, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika;
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów;
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą;
• jest definitywny (rzeczywisty), czyli wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona;
• został właściwie udokumentowany;
• wydatek nie może znajdować się w katalogu kosztów określonych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co jest kosztem uzyskania przychodu?

Jak podkreślał Dyrektor KIS, w przypadku osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą, należy uznać, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów oraz zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów. Jeśli poniesiony wydatek rzeczywiście związany jest z prowadzoną działalnością gospodarczą, a jego wartość nie przekracza 10 000 zł – ma on możliwość zaliczenia tego kosztu do kosztów uzyskania przychodu, który realnie zmniejszy podstawę jego opodatkowania. Obowiązkiem podatnika jest jednak wykazanie związku miedzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu, na podstawie zgromadzonych przez niego dowodów.

Co to oznacza?

Niedawno wydana interpretacja indywidualna wskazuje, że skarbówka zaczyna wychodzić naprzeciw osobom prowadzącym działalność gospodarczą, które zaliczając do kosztów uzyskania przychodów nowe wydatki ponoszone w związku z prowadzoną działalnością, realnie więcej zarobią, ponieważ w związku z zaliczeniem ich do kosztów uzyskania przychodów zyskają obniżenie podstawy należnego do zapłaty podatku.